Νόμοι έμβιων συστημάτων

Πόσα στρώματα έχουν συγκεντρωθεί μέχρι να υπάρξω έτσι όπως υπάρχω; Κάθε χαρακτηριστικό που κουβαλώ σχηματίστηκε μέσα από αλλαγές που πέρασαν αργά, σε γενιές που προηγήθηκαν.

Πότε ακριβώς άρχισε αυτή η πορεία; Μπορώ πραγματικά να μιλήσω για μια αρχή; Ή απλώς μπήκα σε μια γραμμή που κυλούσε πολύ πριν εμφανιστώ;

Κάθε τι που διατηρείται μέσα μου έχει αντέξει στη διαλογή του περιβάλλοντος. Όσα στάθηκαν χρήσιμα προχώρησαν.

Όσα δεν βρήκαν θέση χάθηκαν κάπου στη διαδρομή. Αναρωτιέμαι πόσες πιθανότητες δεν συνέβησαν ποτέ. Πόσες εκδοχές ύπαρξης δεν προχώρησαν, αφήνοντας μόνο αυτό που με συνέθεσε.

Η ζωή δεν κρατιέται όρθια από συνήθεια. Η ισορροπία που διατηρείται μέσα μου στηρίζεται σε συνεχείς διαδικασίες που δεν σταματούν ούτε στιγμή. Τι κρατά αυτή την αόρατη εργασία σε κίνηση; Πού στηρίζεται αυτή η αδιάκοπη φροντίδα για την τάξη; Κι αν σταματήσει, τι απομένει από αυτό που ονομάζω «εγώ»;

Η ύλη και η ενέργεια που με αποτελούν δεν ανήκουν σε μένα. Βρέθηκαν σε αυτή τη μορφή για λίγο. Πριν, είχαν άλλη θέση. Αργότερα, θα μετακινηθούν αλλού. Υπάρχει λοιπόν ατομικότητα; Ή απλώς μια προσωρινή διάταξη που παίρνει σειρά μέσα στη ροή;

Αυτό που ονομάζω ύπαρξη μοιάζει περισσότερο με στάση ανάμεσα σε δύο μετακινήσεις, παρά με κάτι σταθερό. Κι όμως, εδώ μέσα, συνεχίζω να συνθέτω νόημα.

Google Sites

Report abuse