Ροή Ενέργειας της Φύσης

Καθώς το σκέφτομαι, νιώθω την ένταση του δώρου που κρατώ. Το ότι υπάρχω είναι προϊόν αμέτρητων ανταλλαγών που συνέβησαν πριν εγώ εμφανιστώ. Ό,τι παίρνω, κάποτε θα το επιστρέψω. Η ύλη που συγκροτεί το σώμα μου δεν φτιάχτηκε για μένα. Βρισκόταν εδώ, σε άλλες μορφές, θα συνεχίσει αλλού όταν εγώ πάψω να υπάρχω όπως με γνωρίζω.

Κι όμως, μέσα σε αυτή την αλυσίδα, δεν χάνεται τίποτα. Αυτό που ονομάζω «τέλος» είναι απλώς μετακίνηση. Το σώμα μου θα διαλυθεί, αλλά δεν θα χαθεί. Τα στοιχεία του θα συνεχίσουν να ταξιδεύουν, θα ξανασυναρμολογηθούν σε άλλες μορφές ζωής, σε άλλο χώμα, σε άλλες αναπνοές. Η ενέργεια που με κρατά ζωντανή, μεταφέρεται χωρίς να παύει.

Μέσα σε αυτή τη σκέψη δεν βρίσκω φόβο. Αντίθετα, νιώθω την αθανασία της ύλης που με ξεπερνά. Δεν θα φύγω από εδώ κλείνοντας. Θα συνεχίσω, όχι ως κομμάτι μιας αδιάκοπης ροής. Αυτό που με συγκροτεί, δεν γνωρίζει απώλεια, μόνο αλλαγή.

Η συνείδηση αυτού του νόμου γεμίζει το βάρος της παρουσίας μου με ευγνωμοσύνη. Βρίσκομαι μέσα σε ένα σύστημα που γνωρίζει πώς να συνεχίζει. Η ύπαρξή μου δεν εξαρτάται από τη διάρκειά μου. Υπάρχει επειδή συμμετέχω για λίγο σε αυτή την αδιάκοπη κίνηση.